chrzest

Gdybym miała opisać w trzech słowach jak było, powiedziałabym: Pięknie, spokojnie, rodzinnie.

     Msza w kościele była bardzo długa i ziiimna. Obawiałam się, że Zosia po przebojach z chrypą przeziębi się na dobre, ale na szczęście tak się nie stało. Mała obudziła się dopiero na moment przyjęcia sakramentu i z zaciekawieniem przyglądała się ludziom i wielkim żyrandolom zwisającym z sufitu. Sam moment chrztu również zniosła spokojnie- jak się później dowiedziałam woda, którą ją polano była ciepła. Po mszy zmarznięci ruszyliśmy do domu na obiad.  Wielu gości nas odwiedziło, oj wielu.. Razem z nami było z trzydzieści osób, więc na początku panował mały harmider. Mała gwiazda dnia  grzecznie przyjmowała prezenty w łóżeczku turystycznym, przeniesionym z tej okazji do salonu babci R.  Nadzwyczaj dobrze zniosła pozowanie do zdjęć z każdym z gości  i w nagrodę tata zaaplikował jej butlę MM.

W ten dzień całkowicie odpuściłam sobie karmienie piersią. Chciałam, żeby mała była spokojna i tak też było... 

Dopiero wieczorem zatęskniła za mamusią. 

Mamusia zresztą też tęskniła za bliskością córeczki, która przechodziła tego dnia z rąk do rąk. 

Impreza na cześć fasolki trwała do późnego wieczora. A jadąc do domu z uśmiechem na ustach myślałam o tym,

 jak ważna jest w życiu człowieka rodzina i jak dobrze jest, kiedy spotykamy się w komplecie!

Czy zrobiłabym jeszcze raz chrzciny w domu rodzinnym? Tak! W którym lokalu moglibyśmy siedzieć od 9 rano, do wieczora? :)  A tak poważnie to było bardzo swobodnie, każdy robił na no miał ochotę i nie było takiego spięcia jakie niesie ze sobą impreza w restauracji. Bynajmniej my tak to odczuliśmy. 

Minusy? Niekończąca się góra naczyń do mycia! Za ogarniecie której jestem ogromnie wdzięczna naszym mamom! 

Bez nich  to wszystko nie byłoby to możliwe..